Hallo lieve Mangiare-luisteraars,
Ongetwijfeld wilt u nu zelf een lekkere knödel maken, bijvoorbeeld voor uw levenspartner.
Nou, dat kan!
Het recept van de knödel is van mijn oma, alleen de vulling heb ik zelf verzonnen. Mijn oma maakte vaak zoete knödels met pruimen erin (Zwetschgenknödel), maar daarmee moet je, zoals de naam al doet vermoeden, wachten tot de pruimentijd.
Mijn knödel heeft een vleesvulling en is ideaal voor een koude winteravond. Hoeveelheden doe ik altijd op gevoel, dat zult u dus ook moeten doen.
Benodigdheden
voor het omhulsel:
aardappelen, gekookt
meel, gezeefd
ei, alleen het geel
beetje zout, niet te veel
Voor de vulling:
saucijsjes, ontdaan van vel (niet chipolata's ofzo, gewoon basic, en van varkensvlees, tenzij u dat niet blieft, dan neemt u rund)
karwijzaad (a.k.a. kummel), doe maar iets meer dan u eerst van plan was
peterselie, fijngehakt
knoflook, geperst -- geen kinderachtige hoeveelheden
wat nootmuskaat (geen idee of dit oostenrijks is, maar het werkt)
Voor het kookwater:
een kippebouillonblokje
Voor de saus:
uien, gesnipperd
paprika (rood), in stukjes
tomaten uit blik
paprikapoeder
olie of boter
Voor eroverheen:
nog meer peterselie
Wat te doen:
Kook wat aardappels. Laten we zeggen zes.
En zet daarnaast een groooote pan met water op.
En fruit heel langzaam de uien (een stuk of drie), in een koekenpan.
Meng alle ingrediënten voor de vulling. vorm er kleine balletjes van, ongeveer zo groot als onze soepballetjes. Als de prut te pruttig is, gooi er dan wat meel bij.
Als het water kookt, gooi dan de balletjes in het water. Twee minuten blancheren (ongeveer), en dan weer uit het water scheppen. (Dit is on-Oostenrijks, maar ik kook de vulling eerst omdat ik bang ben dat hij anders niet helemaal gaar zou wordt)
Als de uitjes zacht zijn: gooi de paprika erbij en fruit die ook.
Als de aardappelen gaar zijn: deze moeten nu gepureerd worden. Doe dit voorzichtig! Ik heb een aardappelpers, dat is een soort enorme knoflookpers, die ervoor zorgt dat de aardappelen wel fijngemaakt worden, maar niet veranderen in lijm. Als je aardappelen te ruw behandelt, gaan de cellen stuk en wordt het iets naars en elastiekigs. Nooit de staafmixer op een aardappel zetten! Bij gebrek aan een aardappelpers kun je ook een roerzeef gebruiken, of voorzichtig prakken. Geen klontjes overlaten. Maar ik herhaal: behandel de aardappel niet te ruw!
De met liefde vermorzelde aardappelen liggen als het goed is nu uit te hijgen in een kom. Zeef er bloem overheen. Ik zou niet weten hoeveel. Een flinke sneeuwbui, zo moet het eruit zien.
De aardappelmassa is nog een beetje heet. Vermeng de massa met het meel voorzichtig, zonder ruwe kneedbewegingen.
Als de massa lauw is, gooi je er een eigeel bij (lauw genoeg zodat het eigeel niet stolt) en kneed je het tot een geheel. Kneden is eigenlijk het woord niet; eerder: vermengen en bij elkaar graaien. Als het deeg te nat is, zeef er dan nog wat meel overheen. Uiteindelijk moet een een homogene, droog aanvoelende bal worden.
Gooi nu de tomaten bij de saus, en laat alles lekker doorsudderen. Paprikapoeder erbij voor de pittigheid en het Oostenrijks-Hongaarse gevoel. Wat zout. Misschien wat peper ook nog. Voor de liefhebbers nog wat karwijzaad erbij. Hoe langer de saus suddert, hoe lekkerder hij is, dus je kunt dat ook allemaal al eerder doen (vooral voor mensen die niet houden van multitasken)
Maak kleine balletjes van het deeg. Druk een balletje plat tot een cirkel. Leg er een vleesballetje op, en omhul het vleesballetje met het deeg. Haal het teveel aan deeg weg, en zorg dat de knödel mooi rond is. De deeglaag hoeft maar ten hoogste een halve centimeter dik te zijn. Het vormen van de knödel gaat goed door klopjes te geven, alsof u een dierbaar iemand op de wang klopt. Doe dit totdat de aardappelmassa op is, of de vulling.
Leg de knödels op een met meel bestrooid bord. Liever niet tegen elkaar aan, want ze plakken snel aan elkaar vast.
Breng de pan met water opnieuw aan de kook, gooi het bouillonblokje erbij, en doe er zonodig extra kokend water bij. Neem uw grootste pan en vul die goed.
Nu komt het leukste. U mag de knödels een voor een voorzichtig in het water laten glijden. De knödels zakken meteen naar de bodem van uw pan. U zorgt dat het water goed ziedt, en na enige tijd komen de knödels dan vanzelf bovendrijven. Hoera! Het wonder van de knödel is geschied! Schep de knödels een voor een voorzichtig uit het water.
Hoe op te dienen:
Ik vind het leuk om eerst de saus in een diep bord te scheppen, en dan de knödels erbovenop te vleien. Dan zie je ze goed. Eroverheen strooi ik nog wat fijngehakte peterselie.
Extra tip:
Sommige mensen hebben verkeerde ervaringen met de knödel, omdat zij ze kennen van wintersport, waar ze een verkeerde, elastiekachtige variant hebben gegeten, die zonder liefde is gemaakt. Deze mensen zullen weigeren uw knödel te eten. Om zulk soort mensen toch over de streep te trekken, zou ik als ik u was de knödels extra klein maken. Dan lijken ze meer op hun Italiaanse evenknie de gnocchi (ziet u de taalkundige verwantschap?), maar dan met vulling! Daar kan niemand nee tegen zeggen. Zorgt u alsublieft dat het deeg luchtig genoeg is, anders bevestigt u de weigeraars alleen maar in hun vooroordeel, en Oostenrijk heeft het toch al zo moeilijk in de publieke opinie.
Nou, dit was het. Ik schrijf niet zo vaak recepten op dus ik hoop dat ik geen al te erge fouten heb gemaakt. Als u het echt niet vertrouwt, verander het dan naar eigen inzicht, dat doe ik ook altijd.
Einen guten Rutsch ins neue Jahr!
Paulien Cornelisse
© 2024 NTR
Beste Paulien, mijn moeder is dol op knödels en maakt ze van oude broodjes. Het gebeurd echter vaak dat de knödel geen vaste bal worden en in het water uit elkaar vallen, dit terwijl zij nauwkeurig het recept aanhoudt. Wat zou hier de reden van kunnen zijn? Groetjes Kitty.
Beste Paulien,
Wat een leuk recept, het water loopt me al in de mond,ik ga het zeker proberen. De stijl van je schrijven en de manier waarop je het vertelt, vind ik geweldig, dank je wel.
Groet, Martha
veelbelovend!