NPO
NTR
Lekker Vies - Macaroni pindakaas, citroensap en gemberwortel
Voilà:
Voor 1 avondmaal-portie neem ik 40 g gedroogde pasta, bij voorkeur de oude vertrouwde macaroni, die past het beste bij ‘lekker vies’ (vind ik – jeugdsentiment, ik ben een babyboomer). Die kook ik, bijna zonder of zelfs geheel zonder zout (ik houd niet van zout, ik proef graag wat ik eet). Op mijn bord dat ik half op die pan met macaroni verwarm kwak ik een forse eetlepel pindakaas (70 tot 90 g). Soms raakt dat bord uit balans, dan wordt álles lekker vies. Maar onbedoeld. Die pindakaas moet wel van goede kwaliteit zijn, in ieder geval zónder toevoegingen als suiker. Ik doe er vaak een druppeltje citroensap bij en een heel klein beetje gemberwortel (geraspt/gesnipperd of poeder) en op het laatst, als ik het weer in mijn tuin heb, in de zomer dus, een beetje gesneden bladknoflook. In de winter is een bolletje knoflook ook bruikbaar, maar al gauw te scherp en te veel – al gebruik ik dan natuurlijk nog niet eens een teentje.
De macaroni hoeft niet ‘al dente’ te zijn, dat past niet bij lekker vies. Iets té gaar is zelfs niet erg, dat gaat nog prima samen met de pindakaas, die is tenslotte ook wat plakkerig.
De gare, afgegoten macaroni door de pindakaas mengen, en smullen maar.
Neemt u mij niet kwalijk, ík vind dit een feestmaal.