NPO
NTR

Lekker Vies 18 november - Oebele Idema

Potstro of Potstrou

Een dikke pap van melk en boekweitgrutten die geserveerd werd met een flinke lepel uitgebakken spekjes in een ruime hoeveelheid vet die met de sleef (soeplepel) in de klont potstro werd gedrukt om zo een kuiltje te vormen waarin het vet en de spekjes in bleven zitten. Vervolgens werd daar een flinke lepel stroop in gegoten. De inhoud van dat kuiltje roerde je voorzichtig door elkaar en vervolgens was het de kunst om van buiten af de boekweit op te lepelen en dan telkens die lepel in het mengsel spek, vet en stroop te dopen, zodanig dat het vloeibare mengsel in het kuiltje bleef zitten en niet eruit stroomde . Vet, zout, zoet en machtig, echt troost eten.

Het recept hiervoor komt uit De Welkokende Vriesche Keukenmeid, zie onder:

potstro

Oosterse soep - Josje Sampiemon

 

1 pot kip in bouillon (aangevuld met water volgens gebruiksaanwijzing)

1 diepvries loempia, bv. ham/kip (voor een maaltijdsoep meer loempia’s)

scheut ketjap manis

2 theelepels sambal oelek (of meer of minder naar smaak)

paar eetlepels gefruite uitjes

Loempia half laten ontdooien, overdwars twee maal doorsnijden en in dunne repen snijden.

Bouillon met water aan de kook brengen.

Loempia, ketjap en sambal toevoegen. Ca. 15 minuten laten pruttelen. Een paar minuten voor het eind de kip en de gefruite uitjes toevoegen.

 

Uiteraard is ook een vegetarische variant mogelijk. Groente- of kruidenbouillon, een vegetarische loempia en evt. wat extra omeletreepjes.

Gebakken banaan anders - Ideke Polman

2 bananen in de lengte doorsnijden, in 3 verdelen

2 eieren

kaas

paprikapoeder, zout

(alles van Demeter)

-banaantjes in de pan, beetje aanbakken
-wel/niet paprika-poeder erop strooien
-eieren erover breken *zodat ze de banaan zoveel mogelijk bedekken (dooier stuk)
-plakjes kaas erover laten smelten
* afh v zoutgehalte kaas wel/niet zout erop

Lekker Vies - Macaroni pindakaas, citroensap en gemberwortel
Voilà:
Voor 1 avondmaal-portie neem ik 40 g gedroogde pasta, bij voorkeur de oude vertrouwde macaroni, die past het beste bij ‘lekker vies’ (vind ik – jeugdsentiment, ik ben een babyboomer). Die kook ik, bijna zonder of zelfs geheel zonder zout (ik houd niet van zout, ik proef graag wat ik eet). Op mijn bord dat ik half op die pan met macaroni verwarm kwak ik een forse eetlepel pindakaas (70 tot 90 g). Soms raakt dat bord uit balans, dan wordt álles lekker vies. Maar onbedoeld. Die pindakaas moet wel van goede kwaliteit zijn, in ieder geval zónder toevoegingen als suiker. Ik doe er vaak een druppeltje citroensap bij en een heel klein beetje gemberwortel (geraspt/gesnipperd of poeder) en op het laatst, als ik het weer in mijn tuin heb, in de zomer dus, een beetje gesneden bladknoflook. In de winter is een bolletje knoflook ook bruikbaar, maar al gauw te scherp en te veel – al gebruik ik dan natuurlijk nog niet eens een teentje.
De macaroni hoeft niet ‘al dente’ te zijn, dat past niet bij lekker vies. Iets té gaar is zelfs niet erg, dat gaat nog prima samen met de pindakaas, die is tenslotte ook wat plakkerig.
De gare, afgegoten macaroni door de pindakaas mengen, en smullen maar.
Neemt u mij niet kwalijk, ík vind dit een feestmaal.

Stroopvet - Kees Hage

 

De inzending van  'stroopvet' - een soort boter van spekvet met stroop die in Nederland tot ongeveer 1960 gebruikt is als zelfgemaakt broodbeleg - komt van Kees Hage uit Pieterburen.

In de uitzending proefden we het met oa. onze hoofdgast Edwin Florès, op het bord lagen kleine witte broodjes met daarop een laagje stroopvet, eenmaal puur natuur, eenmaal gecombineerd met een stukje kabeljauw en eenmaal met een stukje Zeeuwse worst.

Stroopvet

 

Kees Hage:

Mijn Zeeuwse moeder bakte vaak blokjes vet spek tot krokante kaantjes die door de

stamppot andijvie of sla gingen en het vet dat overbleef werd, nadat het gestold

was, gemengd met keukenstroop. Dit werd als boter op het brood gesmeerd en is

heel lekker met een laagje witte basterdsuiker, een gebakken scharretje of een

heerlijk balletje Zeeuwse worst.

 

Nb. Dit stroopvet werd ook wel 'Kussenboter' genoemd, bijvoorbeeld in de familie Lodder uit Haarlem.

Broodschotel - Bart van der Putten

Tja, hoe maak je dat...

Hangt af van hoeveel oud wittebrood je nog hebt liggen, hoe groot je ovenschotel is. Een schotel van 20 bij 6 cm is ruim genoeg voor vier flinke porties en dan kom je een heel eind met een half wit.

- oud wittebrood, korstjes mogen eraan blijven
- ei en melk, losgeklopt met beetje suiker en kaneel (om brood in te dopen
- (zelfgemaakte) appelmoes en wat voorgeweekte rozijnen.

Bodem en zijkanten van beboterde ovenschaal bedekken met in melk/ei-mengsel gedoopt brood

Dan laag voor laag appelmoes wat rozijnen, beetje kaneel afgewisseld met weer dat gedoopte brood. Eindigen met brood.

Rest melk/eimengsel eroverheen gieten (als er nog wat over is.)

Dan wat paneermeel en een klontje boter erover.

Hoeft allemaal niet netjes, lekker prakken! '-)

Oven op 180 C en dan een minuut of 30, 45 laten bakken tot mooi bruin. Niet laten aanbranden, da's zonde!

Als het goed is moet het eindresultaat smeuïg van binnen en van buiten een beetje krokant zijn. (Restjes zijn de dag erna koud ook lekker, maar dat gaat wel heel erg ver... '-)

(Is een recept van de oma van moeders kant, maar mijn moeder is inmiddels ook al 93, dus het is al een oud recept... '-)

Broodje Bagger - Michiel Brouwer
Tijdens het beluisteren van de finale van Het Diner hoorde ik over de nieuwe serie voor 2016: Lekker vies. Ik moest direct denken aan een snack wat ik vroeger (± 10 jaar geleden) regelmatig tijdens het stappen in Noordwijk nuttigde, namelijk een broodje bagger. Een viezere naam voor een broodje bestaat volgens mij niet en ik voelde me geroepen om dit recept met jullie te delen.
Zo'n broodje bagger, bij voorkeur uitgesproken op z'n Haags, dus een "broodjûh baggâh", bestaat uit een wit puntje met een kaassoufflé met daaroverheen een flinke schep pindassaus. Ik heb er ook echt alleen maar van gehoord in het Noordwijkse en volgens mij stond het ook niet officieel op de kaart van de desbetreffende snackbar. Hij begreep in ieder geval direct wat ik wilde hebben, toen ik het voor de eerste keer bestelde.
Ik weet niet of het door mijn gemoedstoestand kwam destijds, maar ik vond het héérlijk. Tegenwoordig houd ik het wat 'netter' en bestel bij de lokale snackbar gewoon een "kaassoufflé met pindasaus". Desalniettemin zou ik eigenlijk best wel weer een keertje mijn tanden willen zetten in zo'n broodje bagger en mezelf weer even tien jaar jonger wanen 🙂

Salade met zwaar verteerbare ingrediënten  - Monique van den Kerkhof (Madame van Dam)

Op maandag wens ik niet te koken. Dat doe ik de andere dagen van de week al: ik heb een klein restaurant. Lekker koken doe ik dus al vaak genoeg.

Lekker èten wil ik wel, maar met zo weinig mogelijk moeite en geen aandacht voor de presentatie. En een vitamientje is ook niet weg.

Mijn oplossing: Salade met zwaar verteerbare ingrediënten.

Witte bonen uit blik

Sardines of tonijn uit blik

Geroosterde paprika's in het zuur uit pot

Turkse yoghurt met 10% vet

Mayonaise (belgische of Hellman's)

Hela (!) curry

Kappertjes, olijven en kaas (dat laatste stukje)

Een zakje gemengde sla (met ijsbergsla, witte kool en snippers wortel)

Maak een forse hoeveelheid dressing (dan bent U daar even vanaf)

van yoghurt, mayonaise, curry en het vocht van de paprika's.

De verhouding van de ingrediënten is afhankelijk van Uw smaak. Zorg wel

dat het een 'hangende'(dik-vloeibare) substantie is. Zodat het de andere ingrediënten goed bedekt.

Meng dan alle ingrediënten in een kom (pluk de sardines of tonijn in stukjes en scheur de paprika's).

Er kan nog wat ui bij tomaat of komkommer maar dan wordt het al een luxere versie.

Schep de dressing erdoor en gebruik de pepermolen ruim.

Een lepel, een stuk brood en een glas wijn:  weekend. Op maandag.

Arretjescake - Karin Musch Boelhouwer

200 gram hard frituurvet (diamant),

200 gram suiker,

50 gram cacaopoeder,

rol Maria biscuit (was het goedkoopste, mag ook theebiscuit zijn).

Vet smelten, suiker en cacao door roeren.

Laagjes maken.

Beginnen met biscuit en eindigen met cacao laagje.

Opstijven in de koelkast.

Plakjes van 1 cm snijden, want het valt als een blok.

 

Croque madame - DirkJan Vos

Ik herinner me iets 'lekker vies' uit mijn tienertijd in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Ik had er weleens over gelezen, in Frankrijk kennen ze naast de croque monsieur, een normale tosti, ook een croque madame; een tosti met als extra een gebakken eitje bovenop. Daar heb ik mee geëxperimenteerd. Een paar maal heb ik hem helemaal compleet gemaakt naar eigen inzicht. Ik zal vertellen hoe en wat.

Je smelt roomboter in een koekenpan. Met een klein borrelglaasje stans je een cirkelschijfje brood uit een witte boterham. De boterham gaat op hoog vuur in de pan. Dan breek je op het gat een eitje. Beetje peper en zout. Als het ei wat gestold is draai je de boterham om met een bakspaan. Dan leg je er een paar plakjes boterham-chorizo-worst op, daarbovenop twee plakken jong belegen kaas en helemaal bovenop een plakje ham dat je ten slotte weer als een tosti afdekt met een witte boterham. Het losse schijfje van de boterham bak je aan beide kanten mee.

Als de pan en tosti door de hitte beginnen te roken, draai je de tosti om met de spaan. Even goed opletten met het gebakken ei. Beetje schrapen. En dan nog rustig een paar minuten nabakken tot de kaas goed is gesmolten. Het ronde boterhamschijfje leg je op de plek van de gestolde eierdooier.

Als de croque madame klaar is, op een bordje leggen met niet alleen ketchup, maar beslist ook met een grote lik mayonaise.

Voor als je als scholier om vier uur 's middags thuiskomt en die dag nog niets gegeten hebt. Ook geen ontbijt. Schreeuwende, knagende geeuwhonger. Lekker, lekker veel, vet en machtig. Lekker vies!